Edhe 24 vjet pas masakrës, mungojnë varret e 70 prej 103 të vrarëve në Krushë të Vogël
Edhe pas 24 vjetësh, Vezire Batusha e dhjetëra familjarë të tjerë, nuk kanë ku t’i vajtojnë më të dashurit e tyre të masakruar në Krushë të Vogël. Trupat nuk u janë gjetur, e institucionet e drejtësisë nuk e kanë thënë fjalën e vet.
Në këtë vend të Krushës së Vogël që shteti ende nuk ka arritur ta kthejë në Kompleks Memorial, 24 vjet më parë 103 civilë u vranë dhe u masakruan nga forcat serbe, 70 nga të cilët nuk u gjetën kurrë.
Në këtë hapësirë, Vezire Batusha shkon për t’i vajtuar dy djemtë dhe burrin e vrarë.
“Unë shpesh shkoj te kjo ngjarja aty, qaty ku janë vrarë. Iki nga fëmijët që të mos më shohin duke vajtuar. Aty vajtojë dhe vijë prapë. Por edhe ajo ka filluar të ndërtohet ka mbetur as andej as këndej”, ka thënë Batusha.
“Mos u brengos se nuk kanë çfarë na bëjnë”, janë fjalët e fundit që djemtë e Vezires, Burimi dhe Lirimi ia thanë në momentin kur forcat serbe i ndanë me dhunë nga familja.
Të dy ishin të mitur, kur bashkë me burrat e tjerë të fshatit, u goditën me breshëri plumbash, e pastaj u dogjën në një shtëpi njëkatëshe.
Vetëm gjashtë mbijetuan, pasi arritën të fshiheshin nën kufoma.
Momentin kritik ende e ka parasysh i mbijetuari Bajram Zylfiu. Ai thotë se i njeh me emra 56 serbët që kryen krime në atë ditë. Por deri më tani, vetëm Darko Tasiq është dënuar, me 11 vite burg.
“Le të tregojnë ku i kemi të zhdukur. Hala nuk po zbulohet asgjë. Ne kemi trauma ende, kemi kujtime ende, askush nuk vjen të na pyes çka i keni punët. Kanë mbetur nënat me fëmijët të vegjël, pa rroga. Ia japin një ndihmë të vogël aty”, ka thënë Zylfiu.
Në Prokurorinë Speciale nuk dhanë informacione për mungesë të rezultatit për hetimin dhe ndjekjen e kryesve të masakrave.
E deri tani, në Tribunalin e Hagës për krimet e kryera në Kosovë, janë dënuar gjithsej gjashtë persona.