Shpenzimet e luftës dobësojnë planin e Rusisë për pushtim
Lodhja e rusëve ka qenë prej kohësh pjesë e planit për ukrainasit, të cilët e nisën konfliktin pa armë, por shpresonin se armët perëndimore mund ta kthenin peshoren në favor të tyre. Ata tashmë janë duke përdorur efektivisht armatimin e rëndë dhe sistemet e avancuara të raketave të dërguara nga SHBA-ja dhe aleatët e tjerë perëndimorë, dhe më shumë janë në rrugë e sipër
Pas më shumë se katër muaj luftimesh të egra, Rusia arriti një fitore kyç: kontroll të plotë mbi një nga dy provincat në zemrën industriale lindore të Ukrainës.
Mirëpo pushtimi rus i bastionit të fundit të madh të rezistencës ukrainase në provincën Luhansk erdhi me çmim të lartë. Pyetja kritike tani është nëse Rusia mund të mbledhë mjaftueshëm forcë për ofensivën e re, për të përfunduar pushtimin e Donbasit dhe për të vazhduar pushtimin e pjesëve të tjera të Ukrainës.
“Po, rusët kanë pushtuar rajonin e Luhanskut, por me çfarë çmimi?” pyeti Oleh Zhdanov, analist ushtarak në Ukrainë, duke vënë në dukje se disa njësi ruse të përfshira në betejë humbën deri në gjysmën e ushtarëve të tyre.
Edhe presidenti Vladimir Putin pranoi të hënën se trupat ruse të përfshira në aksion në Luhansk duhet “të pushojnë pak dhe të forcojnë aftësitë e tyre luftarake”.
Kjo ngre dyshime nëse forcat e Moskës dhe aleatët separatistë janë gati të futen shpejt më thellë në Donetsk, provincën tjetër që përbën Donbasin. Vëzhguesit vlerësuan javët e fundit se Rusia kontrollonte rreth gjysmën e Donetskut, dhe linjat e betejës kanë ndryshuar pak që atëherë.
Fati i Donbasit
Ajo që ndodh në Donbas mund të përcaktojë rrjedhën e luftës. Nëse Rusia ka sukses atje, mund të çlirojë forcat e saj për të rrëmbyer edhe më shumë tokë dhe për të diktuar kushtet e çdo marrëveshjeje paqeje. Nëse Ukraina, nga ana tjetër, arrin t'i fiksojë rusët për një periudhë të zgjatur, ajo mund të ndërtojë burimet për një kundërsulm.
Lodhja e rusëve ka qenë prej kohësh pjesë e planit për ukrainasit, të cilët e nisën konfliktin pa armë, por shpresonin se armët perëndimore mund ta kthenin peshoren në favor të tyre. Ata tashmë janë duke përdorur efektivisht armatimin e rëndë dhe sistemet e avancuara të raketave të dërguara nga SHBA-ja dhe aleatët e tjerë perëndimorë, dhe më shumë janë në rrugë e sipër.
Ministrja e Mbrojtjes e Ukrainës, Hanna Malyar, tha së fundmi se forcat ruse po gjuanin 10 herë më shumë municion sesa ushtria ukrainase.
Pas një përpjekjeje të dështuar për një avancim rrufe në kryeqytetin Kievi, në javët e para të luftës, forcat ruse u tërhoqën nga shumë pjesë të Ukrainës veriore dhe qendrore dhe e kthyen vëmendjen e tyre në Donbas, një rajon minash dhe fabrikash ku mbështetësit separatistë nga Moska kanë luftuar kundër forcave ukrainase që nga viti 2014.
Që atëherë, Rusia ka miratuar një qasje të ngadaltë dhe të qëndrueshme që e lejoi atë të kapte disa bastione të mbetura ukrainase në Luhansk, gjatë javëve të fundit.
Derisa zyrtarët ukrainas kanë pranuar se trupat e tyre janë tërhequr nga qyteti i Lysychanskut, mburoja e fundit e rezistencës së tyre, zyra presidenciale, tha të martën se ushtria po mbron ende zona të vogla në Luhansk.
Sulmet me raketa
Zhdanov, analist, parashikoi se rusët ka të ngjarë të mbështeten në fuqinë e tyre të zjarrit për të "zbatuar të njëjtat taktika të tokës së djegur dhe për të bombarduar të gjitha qytetet" në Donetsk. Në të njëjtën ditë që Rusia pretendoi se kishte marrë qytetin e fundit të madh në Luhansk, sulme të reja artilerie u raportuan në qytetet në Donetsk.
Por qasja e Rusisë nuk është pa të meta. Moska nuk ka dhënë një numër të viktimave që kur tha se rreth 1300 trupa u vranë në muajin e parë të luftimeve, por zyrtarët perëndimorë kanë thënë se kjo ishte vetëm një pjesë e humbjeve reale. Që atëherë, vëzhguesit perëndimorë kanë vënë në dukje se numri i trupave ruse të përfshira në luftime në Ukrainë është zvogëluar, duke reflektuar si dëmtimin e rëndë ashtu edhe dështimin e Kremlinit për të plotësuar gradat.
Fuqia njerëzore e kufizuar i ka detyruar komandantët rusë të shmangin përpjekjet ambicioze për të rrethuar zona të mëdha në Donbas, duke zgjedhur manovra më të vogla dhe duke u mbështetur në breshëri të rënda artilerie, për t’i detyruar ngadalë ukrainasit të tërhiqen.
Ushtria është mbështetur gjithashtu shumë te separatistët, të cilët kanë kryer disa raunde mobilizimi, dhe zyrtarët e analistët perëndimorë kanë thënë se Moska ka angazhuar gjithnjë e më shumë kontraktorë ushtarakë privatë. Është përpjekur gjithashtu të inkurajojë burrat rusë që kanë bërë turneun e tyre të detyrës që të regjistrohen përsëri, megjithëse është e paqartë se sa i suksesshëm ka qenë.
Derisa Putini deri më tani është përmbajtur nga deklarimi i një mobilizimi të gjerë që mund të nxisë pakënaqësi sociale, legjislacioni i propozuar së fundmi sugjeroi se Moska po kërkonte mënyra të tjera për të rimbushur radhët. Projektligji do t'i lejonte rekrutët e rinj, të cilët thirren në ushtri për një vit dhe e kanë të ndaluar të luftojnë, të ndryshojnë menjëherë statusin e tyre dhe të nënshkruajnë kontrata për t'u bërë ushtarë të plotë profesionistë. Drafti u anulua mes kritikave të forta.
Shumë rezerva
Disa zyrtarë dhe analistë perëndimorë kanë argumentuar se rënia është aq e rëndë saqë mund ta detyrojë Moskën të pezullojë ofensivën e saj në një moment më vonë gjatë verës, por Pentagoni ka paralajmëruar se edhe pse Rusia është vërshuar përmes trupave dhe furnizimeve me ritme të shpejta, ende ka burime të bollshme.
Drejtori i Inteligjencës kombëtare amerikane, Avril Haines, tha se Putini dukej se pranonte ritmin e ngadaltë të përparimit në Donbas, dhe tani shpresonte të fitonte duke shtypur forcat më të vështira të Ukrainës.
"Ne besojmë se Rusia mendon se nëse ata janë në gjendje të shtypin me të vërtetë një nga forcat më të afta dhe më të pajisura në lindje të Ukrainës ... kjo do të çojë në një rënie në thelb të rezistencës ukrainase dhe kjo mund t'u japë atyre mundësi më të mëdha”, tha Haines.
Nëse Rusia fiton në Donbas, ajo mund të vazhdojë të pushtojë rajonin jugor të Khersonit dhe një pjesë të Zaporizhzhias fqinje, në përpjekje për të shkëputur përfundimisht Ukrainën nga bregu i saj i Detit të Zi deri në kufirin rumun. Nëse kjo do të kishte sukses, do t'i jepte një goditje dërrmuese ekonomisë ukrainase dhe gjithashtu do të krijonte një korridor në rajonin separatist të Moldavisë të Transnistrias, që pret një bazë ushtarake ruse.
Por kjo nuk është aspak e sigurt. Mykola Sunhurovsky i Qendrës Razumkov, një institut me bazë në Kiev, parashikoi se furnizimet në rritje të armëve të rënda perëndimore, përfshirë raketat e shumta HIMARS, do ta ndihmojnë Ukrainën të kthejë valën e luftës.
"Furnizimet e armëve do t'i lejojnë Ukrainës të nisë një kundërofensivë në jug dhe të luftojë për Khersonin dhe në qytete të tjera", tha Sunhurovsky.
Por Ukraina është përballur gjithashtu me humbje masive të personelit: deri në 200 ushtarë në ditë në javët e fundit të luftimeve të egra në lindje, sipas zyrtarëve.
"Në përgjithësi, balanca ushtarake lokale në Donbas favorizon Rusinë, por tendencat afatgjata ende favorizojnë Ukrainën", shkroi Michael Kofman, një ekspert për ushtrinë ruse dhe drejtor programi në Institutin CNA me bazë në Virxhinia. “Megjithatë, ky vlerësim është i kushtëzuar me ndihmën e qëndrueshme ushtarake perëndimore, dhe nuk është domosdoshmërisht parashikues i rezultateve. Kjo ka të ngjarë të jetë një luftë e zgjatur”.
