Senegal, prostitucioni si zgjidhje për ta siguruar jetesën
Foto: AP
Qeveria vendore pranon se ka pasur rritje të prostitucionit të paligjshëm vitet e fundit në Saint-Louis. Zyrtarët ia atribuojnë rritjen jo direkt marrëveshjes së energjisë, por problemeve ekonomike në përgjithësi. Katër gra që kanë përfituar para nga kjo veprimtari që nga vendosja e platformës së gazit në qytet i ndanë historitë e tyre me AP-në në kushte anonimiteti. Ato kanë thënë se këtë e kanë bërë fshehtas familjeve të tyre dhe se nuk janë të vetmet
Kur gazi natyror arriti në brigjet e Saint-Louis-it, banorët e këtij qyteti bregdetar senegalez gjetën arsye për të shpresuar. Peshkimi ka qenë prej kohësh burimi jetësor i komunitetit, por industria po luftonte me ndryshimet klimatike dhe COVID-19. Zyrtarët premtuan se shpimi për gaz do të sillte mijëra vende pune dhe diversifikim të ekonomisë.
Në vend të kësaj, banorët thonë, se gazi ka sjellë vetëm valë problemesh, papunësi dhe më shumë varfëri. Madje disa gra janë detyruar t'i drejtohen prostitucionit për të mbështetur familjet e tyre, i thanë ata Associated Press në intervista.
Për t'i hapur rrugë shpimit të rreth 425 miliardë metrave kub gazi natyror të zbuluar në brigjet e Senegalit dhe Mauritanias fqinje në Afrikën Perëndimore, në vitin 2015, qasja në ujëra për peshkim u ndërpre, me krijimin e një zone që pengon peshkatarët të peshkojnë në zonë.
Në fillim, zonat e kufizuara ishin të vogla, por ato u zgjeruan në 1.6 kilometra katrorë, afërsisht sa madhësia e 300 fushave të futbollit.
Qyteti i peshkimit
Saint-Louis-i, qendra historike e Senegalit për peshkim, është përballur me shumë telashe gjatë dekadës së fundit. Erozioni i detit nga ndryshimet klimatike detyroi banorët të zhvendoseshin. Mijëra anije të huaja industriale, shumë prej tyre të paligjshme, rrëmbyen sasi të mëdha peshqish dhe njerëzit vendas me varka të vogla prej druri nuk mund të bënin asgjë. Pandemia e COVID-19 ndërpreu shitjet në tregun e mallrave me pakicë, aty ku banorët mund të menaxhonin punën e tyre.
Sipas banorëve, zyrtarëve dhe avokatëve, shpimi për gazin ishte humnera për Saint-Louis-in, duke e shtyrë atë në prag të katastrofës ekonomike. Përfitimet e premtuara nga zbulimi i energjisë në bregdet nuk janë realizuar. Prodhimi për marrëveshjen e gazit natyror të lëngshëm - i planifikuar nga një partneritet midis gjigantëve globalë të gazit dhe naftës, BP dhe Kosmos Energy, dhe kompanive shtetërore të naftës të Senegalit dhe Mauritanias - nuk ka filluar ende.
Tradicionalisht, shumë gra sigurojnë jetesën duke përpunuar peshkun, ndërsa burrat e kapin atë; djemtë, bashkëshortët dhe baballarët kalojnë javë në det. Por me kufizimet, familjet nuk mund të ushqenin fëmijët e tyre ose të paguanin qiranë.
Zyrtarët senegalezë dhe kompanitë e gazit thonë se njerëzit duhet të jenë të durueshëm, pasi vendet e punës dhe përfitimet nga marrëveshja e gazit do të materializohen. Por vendasit thonë se atyre u janë hequr burimet e sigurimit të jetesës dhe nuk kanë alternativa tjera. Kjo ka shtyrë disa gra drejt prostitucionit, një industri që ka qenë e ligjshme në Senegal për pesë dekada, por ende është e turpshme për ata që thyejnë normat kulturore dhe fetare.
Për to, prostitucioni është më i shpejtë dhe më i sigurt se puna në një dyqan apo restorant – punë që nuk paguhen mirë dhe mund të jenë të vështira për t'u gjetur.
Puna sekrete e grave
Katër gra që kanë filluar të kryejnë marrëdhënie seksuale me burra për para që nga ardhja e platformës së gazit në qytet që i ndanë historitë e tyre me AP-në në kushte anonimiteti për shkak të turpit. Ato e kanë mbajtur atë sekret nga burrat dhe familjet e tyre. Ato thonë se njohin shumë të tjera si ato.
Gratë e arsyetojnë fluksin e parave të gatshme si hua që ua kanë dhënë miqtë dhe të afërmit. Ato e dinë se prostitucioni është i ligjshëm, por nuk regjistrohen tek zyrtarët senegalezë. Kjo do të nënkuptonte një kontroll shëndetësor dhe një letërnjoftim zyrtar që duhet mbajtur me vete.
Ato nuk janë të gatshme të legjitimojnë punën që ato thonë se u është detyruar.
Për një familje prej shtatë anëtarësh, goditja e fundit qe dëbimi i tyre. Babai, një peshkatar 45-vjeçar, humbi punën. Nuk kishte ushqim të mjaftueshëm për të ushqyer pesë fëmijët, nga mosha 2 deri në 11 vjeç.
Nëna u përpoq të kryente punë të tjera si mirëmbajtëse, por me më pak se 10 dollarë në ditë, nuk ishte e mjaftueshme. Familja u transferua te të afërmit dhe ajo nuk kishte me çka t'i ushqente fëmijët para shkollës çdo mëngjes.
“Jam e detyruar të gjej para përmes prostitucionit”, tha ajo për AP-në, me shpatullat e përkulura dhe zërin e lodhur në një dhomë hoteli ku nuk do të shihej nga bashkëshorti apo miqtë e saj.
“Kur ne shfrytëzojmë paratë, kur fëmijët e mi hanë ushqimin që unë gatuaj nga ato para, është e vështirë”, tha ajo.
Biznesi i prostitucionit
Nëna që përshkroi se si ishte kthyer në prostitucion, tha se burri i saj u përpoq të peshkonte në ujërat e Mauritanias. Ai u largua nga shtëpia për të kërkuar punë atje një vit më parë dhe që atëherë ajo nuk ka dëgjuar më për të.
Pavarësisht parave që fitonin nga prostitucioni, gratë që folën me AP-në thanë se ato dhe të tjerat luftojnë për të ushqyer dhe strehuar familjet e tyre. Disa i kanë tërhequr fëmijët nga shkollat private sepse nuk mund të paguajnë shkollimin.
Gratë mund të fitojnë rreth 40 dollarë për klient. Shumica punojnë disa herë në javë, në hotele ose në shtëpitë e burrave kur gratë e tyre nuk gjenden aty. Gratë i përshkruajnë shumicën e klientëve si burra senegalezë të pasur, duke përfshirë udhëheqës biznesi dhe zyrtarë qeveritarë, megjithëse disa janë nga vendet fqinje ose perëndimore.
Ata i gjejnë klientët përmes kontakteve lokale. Në disa raste, burrat janë miq të familjes, të cilëve gratë fillimisht iu drejtuan për para ose hua. Por ato thonë se burrat këmbëngulnin për marrëdhënie seksuale në këmbim të parave. Disa nga burrat paguanin mirë në fillim, por tani më jo.
Në raste të tjera, gratë kalojnë përmes ndërmjetësve me rrjete të krijuara burrash që kërkojnë prostituta.
Një grua që foli për AP-në në kushte anonimiteti tha se ajo drejton një biznes në Saint-Louis që lidh burrat me prostitutat. Ajo përdor emrin Coumbista në punën e saj për të mbrojtur identitetin nga familja dhe tha se ka parë rënie të klientelës së saj vitet e fundit, me peshkatarët e rinj që po humbasin të ardhurat për shkak të projektit të gazit.
Njëkohësisht, ajo tha, se numri i grave që kërkonin punë seksuale u rrit, duke e dyfishuar listën e saj. Ajo njeh rreth 30 gra që filluan punën seksuale për shkak të problemeve financiare të lidhura me gazin dhe për shkak të varfërisë së përgjithshme. Shumica pastaj e bëjnë punën fshehurazi, tha ajo.
Situata duhet të ndryshojë
Një 29-vjeçare, e cila iu drejtua asaj për ndihmë vitin e kaluar, pasi burri i saj ndaloi peshkimin, del nga shtëpia disa herë në javë pasi vë në gjumë tre fëmijët e tyre. Ajo i thotë burrit të saj se do të takojë miqtë ose familjen.
"Unë kam frikë gjithmonë se do të më shohin njerëzit që më njohin", i tha ajo AP-së.
Qeveria vendore pranon se ka pasur një rritje të prostitucionit të paligjshëm vitet e fundit në Saint-Louis. Zyrtarët ia atribuojnë rritjen jo direkt marrëveshjes së energjisë, por problemeve ekonomike në përgjithësi.
Por pavarësisht vuajtjeve që komuniteti ia atribuon gazit, shumica thonë se nuk duan që kompanitë të largohen. Ajo që ata duan është që situata të ndryshojë.
"Kur mendoj për jetën time të mëparshme dhe jetën time sot, është e vështirë", tha një grua 40-vjeçare, duke fshirë lotët.
Nëna e tre fëmijëve tha se iu desh të fillonte prostitucionin vitin e kaluar pasi burri i saj u largua nga qyteti dhe ndërpreu kontaktet me të. Ajo ka tërhequr dy nga fëmijët e saj nga shkolla private dhe i ka dërguar në shkollën publike, ku mësuesit ndonjëherë nuk shfaqen për ditë të tëra.
"Shpresoj se dikush mund të më ndihmojë të dal nga kjo situatë", tha ajo. "Një në të cilën askush nuk do të donte të jetonte".
