Ngjashëm me filmin e parë “Avatar”, James Cameron ngjalli reagime të shumta edhe me vazhdimin e tij, “Avatar 2”. Filmi diskuton kontrastin midis natyrës dhe botës artificiale, duke i vendosur gratë të lidhura me të parën, ndërsa burrat me të dytën, artificialen. Regjisori eksploron rolin e burrave në prezantimin e konceptit të punës dhe vetëkonstituimit, ndërsa gratë shihen si edukuese dhe të lidhura me natyrën. Filmi portretizon natyrën si diçka harmonike dhe vlerë të dhënë, ndërsa bota e krijuar nga njeriu përshkruhet si patriarkale dhe artificiale. Autori pranon përshkrimin mbresëlënës të teknologjisë së krijuar nga njeriu në film dhe vlerëson aftësinë e James Cameronit për të krijuar një aspekt imponues të fantashkencës.
“Avatar 2” shënon një ndryshim të rëndësishëm kulturor dhe ideologjik. Tashmë, audienca e ka vlerësuar ndikimin e tij vizual dhe përvojën “ujore”, duke e konsideruar atë një formë të artit kinematografik. Për më tepër, si krijim kinematografik, “Avatar 2” ua ka hapur rrugën edhe formave të reja të kinemasë së kulturës pop dhe nevojës për të ecur vrullshëm përpara.
Eksplorimi që i bën Cameroni teknologjisë së ardhshme njerëzore në “Avatar 2” është fantastik. Ai e krahason atë me infrastrukturën e avancuar që e ka parë në projektet kineze. Nënvizon aftësinë e filmit për të paraqitur një vizion të bazuar, por futurist të industrisë. Filmi diskuton, po ashtu, për fantazitë e elitave në pushtet dhe besimeve të tyre okulte. “Avatar 2” përshkruhet si një portretizim hiperreal që ngjall një ndjenjë të çuditshmërisë dhe sfidon estetikën konvencionale. Gjithashtu, Cameron e pasqyron Pandorën, një skenë nga filmi, si një vend të tik-tokerëve dhe influencuesve, duke reflektuar një kulturë kibernetike post-patriarkale. Teksti thellohet në rëndësinë ideologjike për ruajtjen e mjedisit dhe të natyrës, duke vënë në pikëpyetje lidhjen patologjike me idenë e një Nëne Gaia harmonike. Ai konteston rolin e së bukurës në një shoqëri pa ndjenjën e së mirës dhe vë në pyetje natyrën e pakapshme të sublimes. Autori tërheq paralele mes portretizimit të filmit të së bukurës dhe idolizimit të të famshmëve si Ariana Grande, duke sugjeruar një obsesion si kulti me përsosmërinë e paarritshme.
Filmi bën portretizimin e bukurisë dhe të së vërtetës në filmin “Avatar”. Ai eksploron konceptin e natyrës si në sekuenca gojëdhënash dhe një kulture kibernetike, që përfaqëson një Kopsht të paarritshëm të Edenit dhe një qytet inteligjent. Filmi nxjerr në pah rolin e shkencëtarëve si agjentë moralë dhe mbivendosjen midis estetikës së shkencës dhe kulturës popullore. Artisti thellohet në idenë e bukurisë dhe së vërtetës së paarritshme, duke tërhequr paralele mes kërkimit të së vërtetës shkencore dhe idolizimit të të famshmëve si Ariana Grande. Kjo lë të kuptohet se shkenca dhe kultura pop kërkojnë diçka që nuk do ta arrijnë kurrë plotësisht. Skenari diskuton më tej nocionin e sublimes dhe marrëdhëniet midis bukurisë, së vërtetës dhe punës njerëzore.
Filmi trajton konceptin e punës të lidhur ngushtë me natyrën dhe shoqërinë njerëzore. Puna është përgjigje ndaj kushteve ekstreme natyrore dhe përshtatjes të qenieve njerëzore në botë. Për Cameronin, puna nuk është një aktivitet individual, por një proces që lind nga nevoja për të mbijetuar dhe lulëzuar në një mjedis që vazhdimisht ndryshon dhe ndonjëherë është edhe armiqësor. Filmi eksploron gjithashtu idenë se e vërteta e Pandorës, botës imagjinare në filmin “Avatar”, qëndron në gjeologjinë e saj.
Njerëzit blu në film janë në fakt një kastë e lartë parazitare, ndërsa njerëzit që dalin nën sipërfaqe përfaqësojnë origjinën e njerëzimit. Këtu sfidohet narrativa e kolonizimit evropian, duke na e kujtuar se dhuna e takimit kolonial buron nga ekspozimi ndaj autoritetit alternativ patriarkal. Teksti thekson rëndësinë e të kuptuarit të kompleksitetit dhe dinamikës së pushtetit në interpretimin e filmave dhe narrativave kulturore.
Cameron është përpjekur që në “Avatar 2” të rrokë temat aktuale më komplekse, si natyrën, kolonializmin, maskulinitetin, gjeopolitikën dhe punën. Ndërsa është e vështirë të përmblidhet i gjithë teksti në mënyrë koncize, do të mundohem të ofroj një përmbledhje të shkurtër të disa prej pikave kryesore të këtij filmi:
- Paraqitja negative e maskulinitetit toksik dhe lidhjes së tij me kolonializmin evropian. Cameron argumenton se evropianët e përdorën dhunën për t’i shtypur njerëzit indigjenë. Disa nga skenat e filmit pasqyrojnë simbolikën e burkës në Algjeri dhe rëndësinë e saj për t’i rezistuar kolonizimit francez.
- Përshkruan dhunën dhe idenë për t’iu dorëzuar natyrës. Autori shpreh shqetësimin për portretizimin e vrasjes së njerëzve në film dhe mesazhin që burrat duhet të pastrojnë maskulinitetin e tyre.
- Regjisori në subtekst implikon ndikimin e filmave të Hollywoodit, duke thënë se ata përputhen me ideologjinë e klasës sunduese dhe zbatojnë status quo-në. Ai e krahason popullaritetin e “Avatar 2” në Shtetet e Bashkuara me agjendën ideologjike të Departamentit të Shtetit, duke u fokusuar tek ambientalizmi dhe indigjenizmi.
- Nxjerr në pah një përplasje të mundshme midis qytetërimit industrial të Kinës dhe fuqisë së butë të Amerikës, të ndikuar nga “ideologjia e zgjuar” dhe kultura e influencuesve.
- Dimensioni ekonomik preket përciptazi, duke e treguar punën në epokën e automatizimit dhe rishfaqjen e mundshme të saj si një kategori domethënëse në ekonominë politike. Filmi sugjeron që puna mund të rifitojë rëndësinë përballë ngjarjeve apo krizave apokaliptike, duke çuar në një kthim në realitetin e punës.
Në përgjithësi filmi kombinon ide dhe vëzhgime të ndryshme, shpesh në mënyrë kritike dhe provokuese, duke e ftuar shikuesin të reflektojë për temat si: kolonializmi, gjeopolitika, maskuliniteti dhe ndikimi i filmave popullor në jetën e tyre.
© KOHA. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara.
